In 1960 landde de eerste DC-6 op Zestienhoven, de KLM met de PH-DFI In 1961 volgde Braathens welke met de DC-6B LN-SUI. De derde DC-6 welke in 1961 Rotterdam bezocht was een hele fraaie, een DC-6B van de Amerikaanse maatschappij President Airlines.

N90773 Douglas DC-6B  President Airlines, dit toestel zou in september 1961 op Shannon verongelukken.                                                                                                       (foto MAP)

President Airlines werd in 1960 opgericht als een van de vele kleinere luchtvaartmaatschappijen welke startte met een op de tweedehands markt beschikbare DC-4'en. Het eerste toestel was de Douglas C-54B Skymaster c/n 10541 welke gevlogen had in Chili als CC-CAK en als N7941C door de Universal Trading Company werd aangekocht. Op 26 augustus 1960 werd dit toestel verhuurd aan President Airlines waarbij de luchtvaart acitiviteiten werden gestart. De DC-4 kon in de charteruitvoering 86 passagiers meenemen en gemikt werd op groepsreizen binnen de VS en Canada. Binnen twee maanden werd de vloot verdubbeld met het huren van een tweede DC-4 de N79000 van Global Aviation welk verhuur op 14 oktober 1960 inging. Er werd slechts voor korte tijd gebruikt gemaakt van deze twee DC-4'en, daar President Airlines de kans kreeg met grotere toestellen (de DC-6B) de internationale markt te bertreden.

Los Angeles Air Services (LAAS) had een contract voor het uitvoeren van de MATS (Military Air Transport Services) charters tussen Noord-Amerika en Europa (Frankfurt/Rhein Main, Mildenhall), vaak met tussenstops op Shannon of Gatwick. In 1960 vloog LAAS met twee DC-6B's. Op 18 juli 1960 veranderde LAAS de naam in Trans International Airways. Beiden DC-6'en werden in december 1960 verkocht, waarbij de DC-6B N90773 (c/n 44058) verkocht werd aan President Airlines welke eveneens een deel van de MATS vluchten overnam. Het nieuw gevormde Trans International Airways kocht L-1049G Constellations aan voor de meer lucratievere MATS vluchten in de Pacific Ocean.

Met de aanschaf van de DC-6B werden de beide DC-4'en afgestoten. De eerste DC-4, N7941C, keerde al op 28 januari 1961 terug naar de verhuurder, kort daarop gevolgd door de N79000. Deze tweede DC-4 werd daarna verkocht als D-ADAM aan de Conitentale Luftrederei. In 1961 werd de vloot verder uitgebreid. Inmiddels was de maatschappij onder leiding gekomen van Glenn H.Taylor. In mei 1961 werd een tweede DC-6B aan de vloot toegevoegd, de N90771 c/n 44056, aangekocht van de Twentieth Century Aircraft Corp. voor een bedrag van $ 525.000,- bij de FAA geregistreerd op 12 juni 1961. Hierbij werd de afspraak gemaakt dat het toestel in termijnen betaald zou worden met een bedrag van rond de $ 20,000,- per maand.

Met de DC-6'en werden vooral de vluchten voor MATS uitgevoerd waarbij de DC-6B vaak startte in New York of vanaf McGuire AFB. Vandaar werd gevlogen naar Gander in Newfoundland, een vlucht van 4,5 uur. Van Gander werd gevlogen naar Shannon in een vluchttijd van ongeveer 8 uur. Na het voorzien van nieuwe brandstof werd doorgevlogen naar de eindbestemming binnen Euyropa in 3 of 4 uur (Frankfurt, London etc). Naast de twee DC-6'en werd de vloot verder uitgebreid met een DC-7CF afkomstig van Nortwest Airlines en aangekocht via Camaero Inc. Dit toestel was de N2281,een DC-7CF met c/n 45127 welke eveneens in juni 1961 in gebruik genomen werd en op 14 juni 1961 voor het eerst in Europa, op London-Gatwick, te zien was.

President Airlines haalde in midden 1961 de pers door een vertraging van een van de DC-6'en van 5 dagen op Shannon veroorzaakt door het achterblijven van betalingen van de brandstofrekeningen. Mr Glenn Taylor schaarde dit onder de aanloop probemen en maakte de plannen bekend tot uitbreiding van de luchtvloot met de aanschaf van 20 toestellen met een waarde van $ 20 mln.

Op 10 september 1961 verongelukte de DC-6B N90773 tijdens het uitvoeren van een van de MATS vluchten. Deze DC-6B voerde een vlucht uit vanaf Dusseldorf naar Chicago met een tussenstop op Shannon in Ierland en Gander in Newfoundland. Met 77 passagiers en 6 bemanningsleden werd volgetankt en vertrokken vanaf baan 24 op Shannon op weg naar Gander. Het toestel kreeg toestemming om direct na vertrek een rechterbocht in te zetten. het toestel maakte echter een linkerbocht met een helling van 90 graden en stortte daarbij neer in de rivier. Alle inzittenden van het toestel kwamen hierbij om het leven. De passagiers waren voornamelijk vrouwen en kinderen van US.Army personeel, gelegen in West-Duitsland. 
Een maand later, in oktober 1961, werd door Twentieth Century Aircraft de tweede DC-6B N90771 terug gevorderd door het achterblijven van betalingen. Als vervanger werd nog een tweede DC-7CF van Northwest aangeschaft, de N2283 c/n 45129 welke op 15 december 1961 in gebruik werd genomen.

Begin 1962 kwam de maatschappij verder in financiele moeilijkheden waarop de beide DC-7CF's in februari resp.mei terugkeerden naar Camaero Inc, welke beiden toestellen daarna verkocht aan Paramount Airlines, een nieuwe maatschappij voortkomende uit Paul Mantz Air Services.

President Airlines probeerde daarna nog aan een nieuwe financiering te komen voor een doorstart. In Flight International van 12 april 1962 worden de plannen genoemd voor de aanschaf van 34 ex Pan Am en Northwest Stratocruisers. Echter deze plannen gingen niet door en na een goed anderhalf jaar stopte ook deze maatschappij de activiteiten.

De enige opname van de President Airlines DC-6B N90771 op Rotterdam werd gemaakt door Nico Terlouw in 1961.

President Airlines op Rotterdam   

Eenmaal bracht President Airlines een bezoek aan Rotterdam en wel met de DC-6B  N90771 welke van juni  tot in oktober 1961 bij de maatschappij in gebruik was. Het toestel kwam in juli (?) 1961 's nachts binnen en maakte een stop weg naar Buffalo in de VS.  Na de stop werd 's morgens vroeg weer vertrokken.

Vlootlijst President airlines

N2283 DC-7CF nog in de kleuren van President Airlines met Paramount Airlines opschriften                                                                                      (archief Wim Zwakhals)

bron:  Flight International, Airnieuws archieven, Woorden en daden, Jan Willen de Wijn

Wim Zwakhals, februari 2015