Sverigeflyg

De jaren zestig van de vorige eeuw kenmerkte zich door de opkomst van maatschappijen welke startte met de Douglas DC-3 Dakota, soms maar kort van bestaan. Een van deze maatschappijen was Sverigeflyg uit Zweden.

In 1963 werd het Zweedse agentschap voor Beagle toegewezen aan Sverigeflyg AB, zij werden hiermee importeur voor Beagle/Auster. Eigenaar van Sverigeflyg AB was Bo Nilsson en had zijn kantoor op de oude luchthaven van Norrtalje. Naast de verkoop van vliegtuigen was het bedrijf betrokken bij landbouwvluchten en taxivluchten.

In de winter van 1964/1965 werd door Sverigeflyg in Finland een Douglas DC-3 aangekocht. Dit was een na de oorlog gebouwde DC-3D met c/n 42970, waarvan er maar 28 gebouwd werden. Deze Dakota had sinds augustus 1954 gevlogen bij Kar-Air als OH-VKC en werd op 14 janauari 1965 verkocht aan Sverigeflyg. Het toestel werd op 9 maart 1965 ingeschreven als SE-EGR met als thuisbasis Stockholm-Bromma. 

SE-EGR  Douglas DC-3D  Sverigeflyg tijdens eerste bezoek aan Zestienhoven.                        (Nico Terlouw, Zestienhoven, 30 mei 1965)    

Het toestel  werd daarop ingezet op scheepvaartcharters naar o.a. Basra (Irak) en veel vluchten naar Engeland (Southend). Deze Dakota werd daarbij veelal gevlogen door piloten van Linjeflyg.

Financieel gezien ging het Linjeflyg begin 1967 niet voor de wind en op 31 maart 1967 werd het bedrijf failliet verklaard. De DC-3D SE-EGR werd daarop op 22 juni 1967 verkocht voor een bedrag van SwKr 203.027, waarop de registratie SE-EGR werd uitgeschreven op 29 juni 1967 als "verkocht in Finland" . Het was Kar-Air welke het toestel terug had gekocht en op dezelfde datum werd goedkeuring gegeven voor een ferry vlucht Stockholm - Helsinki geldig tot 15 augustus 1967.

Deze DC-3D Dakota  werd ingeschreven en ovegevlogen als OH-VKC  naar Helsinki- Vantaa. Daar stond de DC-3D geparkeerd en heeft niet meer gevlogen. Op 12 augustus 1971 werd de registratie OH-VKC uit het Finse register geschreven. In het begin van de jaren zeventig wilde men het toestel gaan gebruiken als cafe, dit ging  niet door en het toestel raakte in verval. In het middenvan de jaren tachtig werden de restanten verkocht aan een kunstenaar in Hellerstorp. Hij heeft geprobeerd de romp als kunstobject om te zetten (vredesduif). Na verloop van tijd werden de restanten gesloopt, de neussectie werd daarbij verkocht in Finland.  

De romp zonder vleugels van de SE-EGR  Douglas DC-3D  op Helsinki.                                                                         (Helsinki, 8 februari 1973)    

Sverigeflyg op Rotterdam

Driemaal bracht de Douglas DC-3D Dakota SE-EGR van Sverigeflyg een bezoek aan Rotterdam. Op 30 mei 1965, enkele maanden na de oprichting, een eerste bezoek. Daarna een goed jaar later nog twee maal. Op 17 oktober 1966 kwam het toestel om 15.45 uur vanuit Malmo, aan de opname te zien een passagierscharter en vertrok het toestel om 16.22 uur naar Schihol. Enkele dagen later, op 21 oktober was de DC-3D SE-EGR weer te zien, binnenkomend om 15.55 uur met vertrek om 17.15 uur naar thuisbasis Malmo.  

 

SE-EGR  Douglas DC-3D  Sverigeflyg een jaar later in oktober 1966                             (Nico Terlouw, Zestienhoven, oktober 1966 )    

bronnen: Airnieuws archieven

Wim Zwakhals, november 2023